Peki ey sevgili! Sen hangi buðulu penceresinden bakýyorsun dünyaya? Sen neresindensin masumiyetin? Her gece Senin gözlerinin hayali maviliðine dalýyorum. Peþi sýra ateþleniyor dudaklarýmda bir sigara Ve genzimde ucuz bir þarabýn kekremsi tadý ile Gündüz düþleri kuruyorum. Kül tabaklarýna aðýr geliyor sevdanýn yükü. Kuruyorum sonbaharda dökülen yapraklar misali.
Peki ya sen neredesin Ey Sevgili? Ellerinde kimin elleri var? O dudaklar kimin Ve kime ait kalbindeki ayak izleri?
Ezanlar bozan seviþmelerimizi anýmsýyorum da Bir kaç damla daha yaþ süzülüyor dudaklarýmýn yanlarýndan yüreðime. Islandýkça harlýyor içimi kavuran bu aþk.
Neredesin Ey Ulaþýlmaz! Eridiðimi görmez misin hala? Bende tutuþturduðun bu ateþ Kalbimin tüm odacýklarýna sýçramadan gel Gel ki sen de yanma. Bilsen... Bilsen ne çok özledim. Gel Geç olmadan Bu ateþ tüm vücudumu sarmadan Ey Sevgili! Gel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihatkirdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.