Behçet'e...
Sen gecenin diðer yüzündeki þair
Astýðýn ay duruyor yerli yerinde
Bilesin ki çok kiþi halen bilmiyor sevmeyi
Leylaklar açar kurur kimse görmeden
Ömrümüzün kanaviçesi halen kan kýrmýzý
Yalan elbet her þey kadar aþklar da
Yapay gülmelerle büyür karadan kara gece
Bilsen arkandan nice yürek yandý kül oldu
O sevdiðin þarkýyý baþkalarý da okudu sonralarý
‘kahpe felek sana ne ettim neyledim’
Ama bilirim ki kimse sen kadar
Kimse sen gibi yanmadý bu türküyle
Sen ölüme kafa tutan yürekli insan
Senin o konuþkan kuþun hep bizle
Ayný yokuþun baþýnda durur ayný bakýþlar
Yaðmurlarý eflatun sevdiðin kentin
Zamansýz bir dað köyünde de aklýmýzdasýn
Islýk çalýyoruz unutulmuþ o çeþmenin baþýnda
Karagözlü çocuklara senin kitaplarýný veriyoruz
Sen gördüðüm en güzel aysan
Bilirim ki elbet bir garip denizden
Bir eflatun gece ortasý
Doðacaksýn turuncu kýzýl
Veda ettiðin anýzlarýn parýltýsý karþýlayacak seni
Sen ve kelepir yüreðin bakacaksýnýz
O komodinde seni bekleyen kum saatine
Ve radyoda bir þarký çalacak aniden
‘kahpe felek sana ne ettim neyledim’…
19.06.09
Nadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.