SOKAKTA GEZİNDİM BUGÜN
Sokakta gezindim bugün
Üç apartman temeli gördüm,
Birkaç tane de inþaat halinde
Üzüldüm…
Dünyada yaþamak gittikce zorlaþýyor diye
Sokakta gezindim bugün.
Para hakkýnda hararetli konuþan iki adama tanýk oldum.
Elinde kýyafet torbalarýyla çýkan bir kadýn,
Bir de dilenen bir teyze.
Üzüldüm…
Para herþey olmuþ dünyada diye
Para dünayý hastalýk gibi sarmýþ diye.
Sokakta gezindim bugün
Bir çocuk bisikletten düþmüþtü,
Kimse tutmadý elini
Arkadaþlarý aldýrmadý bile
Üzüldüm…
Nerde kalmýþ Türk dayanýþmasý diye.
Evimin önüne geçtim sonra,
Merdivenleri çýkarken düþündüm.
Ýnsanoðlu birgün anlayacak
Paranýn yenmediðini,
Paranýn oksijen üretmediðini,
Kýyafetlerin gerekliliðini,
Ýþte o zaman dayanýþma da olmayýnca ,
Ýnsanlar görecek birbirlerinin betonlarn arasýnda
Sefilce ölüþünü.
Ýþte o zaman çok geç olacak.
Ama yapacak hiçbirþey de olmayacak.
Merve CANAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.