Susmak

SUSMAK

Tuttuðum avuçlarýndan akarsýn içime
Bir türlü anlayamadýðým tatlý sýcaklýk
Gözlerinin ta derinlerine bakmak
Zamaný durdurmak, dünyayý unutmak
Ve gerçekleþse
Kýyamete kadar sürse dediðim o susmak...

Bir meltem tutup saçlarýný yüzüme uzatsa
Ürperse içim tatlý tatlý
Bir gülü deðil, iþte budur koklamak
Avucunun içlerini tadarken bir çift dudak
Ve saatlerce
Sevdaný yudumlarken susmak…

Baþýmý dizine koysam bir sahilde
Gözlerim en ücra yerlerinde dolaþsa semanýn
Ne güzeldir kim bilir mavilere böyle bulaþmak
Dalgalarý dondurup araya bir çizgi koymak
Ve uzaklýðýnda
Sonsuza kadar seninle yürürken susmak...

Bir odaya kapasam kendimi yüreðinde
Ayak sesi duyulmasa ne giden ne gelen
Ah o kan kýrmýzý sýcak sevdalara bulanmak
Bir ömrü nefeslerinle yudumlamak
Gözlerinde uyurken sessiz
Mutluluðu hapsedip gönlüme, susmak...

Aç baðrýný ey bahtým aþk dolu rüzgârlara
Gezsin damarlarýnda lavlar
Haykýr, de ki: “Ýþte budur yaþamak! ”
Elinden tutup sevgilinin, ince bir yaðmurda ýslanmak
Ve mutluluðu mutluluktan aðlatýp
Tebessümlerle susmak…

Turgut Uzdu




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: