kar yaðýyor soðuk soðuk ve ben üþüyorum sessiz sessiz kar yaðýyor soðuk soðuk ve anne ben sana sarýlmak istiyorum
kar yaðýyor ve ben ölümü hatýrlýyorum korkuyorum aðlýyorum içten içe nefessiz kalýyor soluk alýp veremiyorum çaðresizliðimi anlýyorum
kar yaðýyor anne sen yoksun yokluðun yüreðimi acýtýyor kar yaðýyor gözyaþlarým yüzümde donuyor kar yaðýyor anne ve ben üþüyorum soðuk soðuk
kar yaðýyor gün kararýyor kararan gün gibi umutlarým sönüyor kar yaðýyor gece soðuyor ve ben üþüyorum
kar yaðýyor soðuk soðuk ve ben gidiyorum geride kalanlar gideceðim yerden bihaber ve ben gidiyorum arkama bakmadan bile
mezar taþým siyah taþtan olsun mezarým yüksek bir yere kurulsun kar çok yaðsýn sonra mezar taþým beyeza bürünsün kar yaðýyor ve ben toprak altýnda üþüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yavuz turgut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.