Kül alev

Ne fýrtýnaydý benimki bil sen ,
Mualla’ya sormuþsun
Bana sor…
Ne bilir eller ne çektiðini ,
Yön tarifi yoktu yýkýmlarýmýn ,
Her cenah’dan estiler…
Kimi kasýrgaydý , kimi tayfun ,
Kimi hortum’muþ…
Ýçimi hýrsýzlayan ,
Merak ettiðin mayýs olsun…
Sende kolaycýsýn al senin olsun ,
Kurgu deðil kader…
Felekte ne ki ?
Ýnanmam uçuk söylentilerine…
Falda belki ,
Mesela sen þahiti oldun’mu söylemediklerime ?
Tüme varabilirmisin tekil anlatýmlarla ?
Acýlara ortak olunur’mu ?
Çekmediði acý Mualladan sorulur’mu ?
Farzý misal olmuþ yaþanmýþlar…
Hiç farzý misal oldun’mu ?

Si la la sol la la re sol mi sol do si…si…si…
Si bemol be kardeþim…
Yanlýþ çalýyorsun ,
Bir de kalkmýþ beni anlatýyorsun…
Oldumu ya..!

Bir külün hikayesi bu…
Baþlangýçta ateþti , bir þeylere deðerdi ,
Iþýtmadý mý ?
Hiç mi aydýnlatmadý ?
Isýtmadý mý ?
Ne yapalým þimdi ?
Alýp ta bu baþý teþhir mi edelim ?...
Vuralým mý kaldýrým taþlarýna ?
Öksürtüp kusturalým mý kanla ?
Yazýk , yazýk , yazýk..!

Ne fýrtýnaydý benimki anlaya bil sen ;
Uçuþtu her birim...
Her yere bil sen ,
Anlardýn beni…
Yanýp ta kül sen .

Sosyal Medyada Paylaşın: