KAYBOLAN RESİMLER

Biz sevgi tohumuyla, yüreklere köz verdik.
Dalgalandýk sýcakta, bilenlere söz verdik.
Þu topraklar çoraktýr, diyenlere öz verdik.
Karanlýkta bulunmuþ, bu kaybolan resimler.

Ayrý koyma onlardan, delisini sar dedik.
Ülkemde yaþayanýn, hepisini yar dedik.
Sizler için saygýdan gayrýsýný ar dedik.
Hayat diye aranmýþ, bu kaybolan resimler.

Rafa dizdiklerinin, serisini tut getir.
Karýþtýr; haram, helal, birisini yut getir.
Kalede duranlarýn, berisine þut getir.
Aralýktan ocaða bu kaybolan resimler.

Çok çelimsiz kalmýþsýn, buradan da tat tulum.
Sular seni üþütür, karada da yat tulum.
Gördüklerin senindir, her alanda sat tulum.
Iraðý yakýn eder, bu kaybolan resimler.

Bir tepeden aþaðý, sürükledin yel gibi.
Çarkýn diþlilerine, dolandýrdýn tel gibi.
Yandý, kalmadý orman, býraktýrdýn kel gibi.
Parçalarý daðýlmýþ, bu kaybolan resimler.

Hep marifet aþýkta, göremesen de sev dedi.
Öyle yüce duygu ki, gönüllerde dev dedi.
Bak hayal de de olsa, uzaklarda ev dedi.
Zor yýllara saçýlmýþ, bu kaybolan resimler.

Ahu figana salma bülbülleri, kaç gülüm.
Her mevsim bahar olsun, papatyalar taç gülüm.
Bekleme karanlýðý, seherleri aç gülüm.
Ömür sayfalarýnda, bu kaybolan resimler.
12.11.2008
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın: