Hâli Pür Melalim

Öyle bir hâldeyim ki bunaldým iyice can.
Çaðýr da beni kurtar bu ateþ deryasýndan.
Kimseler anlamasýn sen ol beni anlayan.
Üstüme karlar yaðar, içimde yangýnlar var.

Dur durak bilmez ki hiç yel yepelek an zaman.
Günah denizindeyim aman aman el aman.
Böyle kadit býrakmaz rahmet olur çaðlayan.
Saatte at soluðu bende kýrgýnlýklar var.

Hükmüm geçmez zamana saçlarýmdaysa aklar.
Þeytan beni dürtükler çeker hâlâ yasaklar.
Allah’ýn bildiðini tavrým kullardan saklar.
Ömür sermayesinden elimde piþmanlýklar.

Sanýrsýn Azrail’le sýnýrsýz anlaþmam var.
Duyarlýðým azaldý ölüm kapýmý çalar.
Bir gaflet yýðýnýyým had safhada n/isyanlar.
Ýçime ateþ düþer,dýþýmda çýlgýnlýklar.

Bilmem ki bu devran hep böyle mi sürüp gider.
Boþ iþlerin peþinde bir ömrü ettik heder.
Yüreðim yangýn yeri gönlüm ise derbeder.
Yunus’un dediðince benden içeri ben var.

Piþmanlýðým yüzümden okunuyor an be an.
Çektiðim ýzdýraplar yüreðimden sýzan kan.
Ruhumda bir artezyen piþmanlýktýr fýþkýran.
Onca dil dökerim de hiç anlamayan yâr var.

Hâlimi anlatamaya ne söz ne mýsra yeter.
Derler hani beterin beteri daha beter.
Dudaklarým kupkuru kýrýþýk alnýmda ter.
Üstüme karlar yaðar içimde yangýnlar var.

Býrakýn artýk beni kendimle hâlleþeyim.
Hak dostlarýný bulup gönülden söyleþeyim.
Þeytan’dan kaçayým da dostlarla elleþeyim.
Affedilmeye muhtaç misli misli hatam var.
Ankara,28.06.2009 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: