Kim Okur Bu Şiiri Senden Başka,Bilmiyorum.
“BURSA’ YA NAZIR BALKONUMDAN SABAHIN ÝLK IÞIKLARINDA BAKTIÐIMDA, EZAN SESLERÝ ÝLE DÝRÝLEN TABÝATTA ÝLK DUYDUÐUM SES, KARGA SESLERÝ ÝDÝ. KOKUSUNDAN KENDÝMÝ ALAMADIÐIM IHLAMUR BUÐUSU ÝÇÝME KADAR ÝÞLEMÝÞTÝ. ÞAFAÐIN O MUHTEÞEM RENK ÇÜMBÜÞÜ…SOKAK IÞIKLARININ UYKULU HALLERÝ….ÝÞTE BUNLARI BÝR AN ÖNCE YAZMALIYDIM…”
Kim Okur Bu Þiiri Senden Baþka,Bilmiyorum.
Güzel Bursa,
Sabaha mý uyandýn,
Gözlerini ovuþturuyorsun.
Geceye saklanan renkler…
Kargalar ötüyor üzerinde
Iþýða ulaþan ilk seslerle
Ihlamur kokusu kalbime iliþti.
Dað serin ve ulu,
Bilgelikle bakýyor caddelerine…
Ýhtiyar Bursa, uyanýyor musun?
Yeni susmuþ sabah ezanlarýndan sýyrýlarak,
Gece sessiz zikirle saklamýþ
Gizlediðin günahlarý…
Özlediðim ayak seslerini duydum,
Sitem ettim zamana.
Sevgilerim, ipeðin yollarýna
Sokulmadýðý bu günler de,
Ulu cami duvarlarýna dokunur mu
Hazreti Üftade…
Yine Somuncu Baba geçer mi
Kapýlarýndan…
Bazen gözüme güzel bir gelin gibi
Yansýrken,
Bazen yerinde duramayan
Daðýnýk saçlý erkek çocuk gibi bakarsýn,
Her sabah tanýyamadýðým
Büyüme arzusu dolu köklerinle…
Güne, dinç uyanmak isteyen
Ulu þehirsin gizeminde…
Alelacele sakladýðýn sýrlarýný gördüm sanki,
Sabah geceye elveda derken…
Nal seslerini özleyen,
Yok olmuþ Arnavut kaldýrýmlý sokaklarýn,
Ýskeleti gözükmüþ evlerin,tuðlalarýna gizli aþklarýn…
Depremlere yenik düþmen,
Bombalardan kaçýþýn,
Yangýnlara feryat etmen,
Tarihte, parantez içine mi alýnmýþ…
Sabah usulca yorganýný alýrken üzerinden…
Ýþte yine geriliyor gün yavaþ yavaþ…
Sesler iniyor kanatlarýna.
Sükûneti,
Toprak ve gök paylaþýyor.
Çýnarýn saçlarýndan rüzgar geçiyor,
Bahçe kapýlarýna deðerek.
Ekmek kýzartýlýyor hayal mutfaðýnda…
Biraz çilek reçeli
Biraz sen…
Sonra,þeftali kokuyor hava,
Nar taneleri daðýlýyor þafaða…
Hacivat’la Karagöz, biraz daha paslanýyor,
Gün ýþýðýndan,
Unutulmuþluktan, ihanetten…
Kalem kaðýda iþte böyle fýsýldarken,
Gün iyice ýþýmýþ “merhaba” demiþ..
Demir terazi seslerinin arasýnda,
Yaþlý tarih heybene,
Yeni bir gün daha eklenecek…
Sana sabahýn ilk ýþýklarýnda
Bir yüzün, gülümseyerek baktýðýný
Kim bilir, kim hatýrlayacak…
Kim okur bu þiiri senden baþka,
Bilmiyorum.
Uzun ve kýsa dizelerle
Yeþil saçlarýna,göðü delen minarelerine,
Telâþelerine,
Sokaklarýna,insanlarýna,
Seslerine ve sakladýklarýna…
“GÜNAYDIN BURSA, GÜNAYDIN”
“artýk uyanma vaktidir”
:))
22 Haziran sabahý saat 05 civarý….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Maria Zafer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.