þiire dönüþmemiþ kaðýda düþmemiþti sözlerim, sana kadar.
sesimi bilmiyordum türküler baktým dilimde sen gibi þiirler.. türküler... biri bitmeden diðeri .
düþünüyorum da bir aðacýn meyvesine uzanmayalý yýllar var.. meyveler hasýr gibi yerlerde.. bakar kalýrým neden böyle! bunun için mi tatlý gelir toprak cana can bunun için mi topraðý özler baþladýðýnda ömrün sonbaharý yazýn ardýnda...
oysa; güzeldi deniz. denizin içinde vapur vapurun içinde biz yara yara dalgalarý nereye gidersek gidelim martýlar ardýmýzda güzeldi yaþandý yüreðimizde ki yazdý gençliðimiz...
þiirlerim, ayaz yedi açamadan. saçlarým aðardý bir tek sen bütün zamanlarý yok sayýp sen ayný gülümseyiþinle capcanlý karþýmda .... bir de o günlerde çektirdiðim resim de ben... ayný gülümseyiþ ayný ýþýkla ayný yaslanýþ sevdaya ve geleceðe adanmýþ hayallerin rüzgarýnda uçmaya hazýrdýk..
nasýl desem ki, þiire düþtü çaresizliðim ilkin kelimeler darmadaðýn...
þimdi sözlerim sustu þimdi türküler yabancý þimdi sadece "O" KAÝNATIN TEK SAHÝBÝ
bir milim bir milim daha yana yana Yunus’un,Mevlana’nýn izinde "aþka" yürüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.