Bir günüm daha geçti, Gözümde yaþlar, Boðazýmda düðümlenen sözler, Kalbimde anlamýný bilmediðim bir his var. Þuan yaðmur yaðýyor, Ama benim için yaðmur deðildi. Bulutlar aðlýyordu. Rüzgar esiyor adeta, oysa çýðlýk atýyordu. Yýldýzlar yine parlak , Ama ayý göremiyordum. Biliyorumki ay gökyüzünde bir yerlerde saklý. Hayatta sanki hiç biþey yokmuþ gibiydi. Herkes biþeylerle uðraþýyordu. Bense anlamsýz boþ bakýþlarla insanlara bakýyor, Ne yaptýklarýna bir türllü anlam veremiyordum... Ðözyaþlarým içime akýyor adeta. Ýçimdeki duyguya bir türlü anlam veremiyordumki. Anlatýlmaz bir duyguydu bu. Ama ellerimde çaresizlikten baþka biþey yok. Ýlk defa elim kolum baðlý kaldým. Oysa þimdi yanýnda olmak vardý....
Sosyal Medyada Paylaşın:
FİDAN ALPFİDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.