biz ki denizin ortasýnda susuz kalmýþ bu yürekle yüzemeyip boðulurken, buz gibi çöllerde yaðmurdan kaçip yaðmura doðru gitmekte sahipsiz kalmýþ kalpler taþýyan bu seciyeyle
bir de kaybolmuþuz körkütük bir tutkunun içinde ahenksiz olup böyle sevmek ne haddimize birdaha yapýþmayacak kýrýklarla elimizde son vermiþiz almakta oldugumuz nefese
oysa ki gezgindik hasat için geldiðimiz bu alemde kýsýlý kaldýk kapalý kapýlar arkasýnda yine idama mahkum olmuþ bu masum bünye öyle iyi korunuyor ki kaçýþ yok bu hapiste
eðer ki bugün dünden farksýz, dün yarýndan ise açmayýn kapýlarý kalalým içeride muhtaç olduðumuz demir parmaklý bedenlere kilit vuralým kurtulmamak istercesine..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kan-Kirmizi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.