Ayrýlýk ýlýk ýlýk yol alýrken
Gözlerimden yanaklarýma doðru
Sana gitme diyemedim
Zoruma gitti býrakýp gitmen
Sensiz yaþayamam diyemedim
Darma daðýn oldu dünyam bir anda
Son buldu mutluluðum o anda
Soldu çiçekler boynu bükük kaldý vazomda
Gidemedim peþinden zincirler vardý sanki ayaklarýmda
Kýzgýndým sana haketmemiþtim terkedilmeyi
Son ana kadar gitmez diyordum beni býrakýp gitmez
Ama gittin öylece baka kaldým arkandan
Öylece kalakaldým avcumda iki yüzükle
Ýþte o gün yemin ettim seni unutmaya
O gün yemin ettim aþka inanmamaya
Zorda olsa sancýdan kývransada yüreðim yýkýlmadým
Ziyan edemedi beni yokluðun
Çünkü biliyordum senden güçlüydüm
Dizlerimi kanatmayý çoktan göze almýþtým
Sen kaçtýn korktun birini kendinden çok düþünmeye
Sen beni sevmeyi göze alamadýn ama
Ben sana ölmeyi göze aldým
Sana ölmeyi göze aldým
Yazýk ki onu bile anlamadýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.