Bitiyorum artýk, eriyorum mum gibi Daha ömrümün baharýný bile doya doya yaþayamadan Uçurtmamý bile nazlý nazlý uçuramadan Göçüp gideceðim bu Dünya’dan Sýnýrý olmayan bir zamana, sýnýrý olmayan mekâna doðru
Benim için bir anlamý kalmadý artýk Yarýnýn hangi gün olduðu Saatin kaç olduðu Ya da hangi mevsimin kaçýncý ayýnda olduðumuzun Bir özelliði kalmadý artýk anýlarýmýn Hepsini en ücra köþeye fýrlattým bir daha açmamak üzere Kýymeti yok sevdalanmadan geçirdiðim tatsýz-tuzsuz yaþamýn Yavan gelmeye baþlayan baharlarýn
Endiþelenmeyin; Her zamanki gibi güneþ doðudan doðup Batýdan batacaktýr Zaman birbiri ardýna akacaktýr Günler, aylarý; aylar da yýllarý kovalayacaktýr Çünkü hayat devam ediyor Sosyal Medyada Paylaşın:
Caneryücel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.