SENSİZLİĞİN NARALARI

Acýlar bataklýðýndayým,çýrpýnýyorum çaresizce,
Çýrpýndýkça daha da batýyorum,bekliyorum biçare,
Bu bataklýk aþiyaným oldu benim namertçe,
Çýngar çýkarýyorum,aþk ediyorum bizzat kendime..

Ýçimde bir sýkýntý var nedensiz,
Ama galiba biliyorum bu can sensiz,
Sen yokken yaþayamýyorum kedersiz,
Seni sevmeden,dünyada tekim ben kefensiz..

Kimsin,nesin,neredesin bilmiyorum ama,
Arýyorum seni ben her saniye,hala,
Çekmediðim ýzdýrap kalmadý bu lanet dünyada,
Bilmiyorum,belki çýkacaksýn belki de çoktan çýktýn karþýma..

Herkes üleþtirdi þu zavallý kalbimi,
Laðvettiler hiç acýmadan beni,
Her nefesim kekre bir tat verdi,
Ýstemiyorum artýk ne böyle hayatý ne de sensizliði..

Kaldý ne dermaným ne de kudretim,
Eðer bulduysan sen beni,ne bekliyorsun iþte o benim,
Taþýyamýyor bu kadar acýyý ve sensizliði kalbim,
Acele et bul beni,yoksa her an ölebilirim...
Sosyal Medyada Paylaşın: