Gönlüm gariplerin aþiyanýdýr,
Sevda gözlerimin deli yanýdýr,
Akþamlar, telimin koptuðu andýr!
Iþýk olsam sevildiðim yüzlere,
Alýp götürseydin gittiðin yere.
Bir çýðlýk gibidir, bur da sessizlik,
Sessizlik, aslýnda bir kimsesizlik,
Özlem bildiðimiz, bir kara delik!
Alýnca içine iner perdeler,
Özlem çektiklerim þimdi nerdeler?
Devran deðiþtikçe, deðiþtim ben de,
Gül açardý yüzümüze, gülende,
Yapýp ettiðimiz, kalýrken dünde;
Elimi kaybettim bu son vedada,
Yüreðim çakýlý kaldý sevdada!
Her þey deðiþti de, sen misin kalan?
Her yýl gömleðini deðiþir yýlan,
Deðiþmedim demek, ne büyük yalan!
Gündüz güneþ, yoksa gece ay mýsýn,
Yüreðimden geçen, en son fay mýsýn?
Küçük adýmlarla, yürüyor gece,
Koþarým ardýndan, hep hece hece,
Her hece koynunda taþýr bilmece;
Aþk olsun bilene, ben bilemedim,
Sen mi çaðýrdýn da, ben gelemedim?
Bir ömür koþarken, gelen çaðrýya,
Bu yüzden ömrümüz indi yarýya,
Bütün renkler en son döndü sarýya;
Kaç renge boyadý beni de zaman,
Bir kiþi çýkmaz mý halden anlayan?
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.