HER NASIL OLACAKSA GELSİN
Her nasýl olacaksa gelsin
Nasýl vuracaksa kýyýlarýmý ateþten oklar
Yanmam yine de
Senin yaktýðýn kadar.
Nerede en son konakladýðým hanlar
Ki hancý yok yolcu yok bir garip harabe
Ve bir köþede sessizce oturup beklediðim an’lar
Çözüldü þimdi zaman mefhumu düþüncemde
Ne bitiþ bir son ne son bir bitiþ artýk
Manasýz yek ne sak cümlelerde
-Nihayetlendi saltanat, düþmeyen cemreler de-
Her nasýl olacaksa gelsin
Nasýl düþecekse düþsün düþlerime hayâlin
Korkutamaz yine de
Gerçeðin kadar
Haydi, bitirelim bilmeceleri var mýsýn?
Benim elimde dört baþý mamur bir aþk
Senin elinde,
Demoklesin kýlýcý gibi tepemde duran ayrýlýk
Kör bir düðüm yüreðimde vuslat
Ve kýlýç kesiyor, düðüm çözüldü
Düþtü aþk,
Ayrýlýk elde var bir
Diðeri yalnýzlýk
Ki aþk artýk iki daðýn arasý kadar uzak
Her nasýl olacaksa gelsin
Gelebildiðince üstüme vurgunlar
Yine de yýkýlmam
Senin yýktýðýn kadar
Sus!....
Sesin yankýlanýyor uçurumlarda
Duymak ölüme eþ deðer
Oysa ne ümitler gizlemiþtim kuytularda
Her nasýl olacaksa gelsin
Yolun baþýnda terk ettiðim çocuksu masumiyetim
Çýksýn artýk gölgelerin arasýndan gün yüzüne
-Ben öksüz ve yapayalnýz, anýlarým kimsesiz ve yetim-
……..
Haydi, git artýk.
Deðiþmeyecek nasýlsa yaþananlar
Hayâlini kurduðun zamanlarda deðiliz
Tükendi mum ýþýðýnda yorgun an’lar
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.