Sesini duyar gibi oldum, uyanýr gibi, aðýr uykumuzdan. Bir varmýþ bir yokmuþ gibi yaparken sen; Bir var oldum bir yok...
Sesini duydum sanki bu gece, Gülümsedim... Susadým, kalkamadým karanlýðýmýzdan, Islatamadým ruhumuzdan geri kalanlarý, Söküp atamadým tenimizden gecenin kokusunu.
Adým atmak bile zor gelirken, Yanaðýma dokunan ellerin kaybolup giderken, Toparlayamadým cümlelerimizi, Sokaðýndaki kaldýrýmdan sana son kez bakarken. Elveda Gecem! Diyemedim,diyemezdim ki... Sonlara,sonsuzluklara, Boynumu eðemedim, Son bir kez gülemedim kollarýnda.
Uður Günay
Sosyal Medyada Paylaşın:
u.gunay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.