Ýnceldiði yerden kopsun vursun prangalara bileklerimi yokluðun Ýnce bir sýzý gibi yayýlsýn yüzümde hüznün gizi Þimdi...! Ayrýlýk üstüne demli,kýzýl bir deniz içmeli Þerefine tüm gerçeklere ve Sus’a yazýlan her sevdaya
Kýsýrdöngülerin savurduðu benlik savaþýnda Varlýkla hiçlik arasý bir la sesi vursun notam Yalnýzlýk senfonisidir bu çalan En azýndan O bile güzeldir Yokluðunla eþitlendiði an
Belki bir gün Sen nöbetlerine tutulmuþken yüreðim Çýkarsýn tekrar karþýma
Kimbilir....?
Belki gözlerin hala devrimci.......asi Hatýrlatýr bana Gökkuþaðýnýn ucundan yakaladýðýmýz Irmaklarca aktýðý yüreklerimizin Rengarenk düþ bahçemizi
Unutmuþumdur da belki Acýlarý lal eyleyip Nasýl da çekip gittiðimi......
Bize kalan ayrýlýk sa buna da alýþýrýz zamanla
Berna Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
_menekşe_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.