AĞLATTIN DÜNYA
nefes almasýyla baþladý herþey,
gün be gün alýþtý kalabalýða, alýþtý yalnýzlýða... böyleymiþ kural dedi önceleri..sessizleþti... adým attýkça tökezledi..
eðildi bazen...bazen dirildi...
anlam veremedikçe sesi yükseldi...
anlam verdikçe ilerledi...
oyuna baþladý...
kurallar bulmaya...
o da aldattý... aldatýlanlarý da anladý... o da aldandý
alkýþ sesleri duydu bazen... bazen sessiz çýðlýklarý
yabancýlaþtý...alýþtýkça dünyaya
yakýnlaþtýkça uzaklaþtý...
evren ona verdikçe aldý...
aldýkça doymadý
doydukça alçaklaþtý
hak nedir onu öðrendi önce..
sonra hak etmeyi.. hak vermeyi... hak yemeyi...
gülmeyi öðrendi önce...sonra aðlamayý sonra aðlatmayý
sevmeyi öðrendi önce sonra sevilmeyi sonra reddetmeyi...
insaným dedi önce ben insan!...
sonra anladý o çok uzaklaþmýþtý...
cennette sandý kendini bir an...
güneþ deðilmiþ onu gittikçe ýsýtan
anladý...
varým dedi bi zaman...varlýðýnýn nedeni yok olmakmýþ...
anladý...
anladýkça bindi üstüne yükler...
dayanamadý...dayanamadýkça aðladý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.