gözlerinin ýssýz çölünde yapayalnýzým aþksýz ve sevgisiz bahçem bile kupkuru sensiz kalbindeki aþk pýnarýný kurutma sakýn çöllerde gözlerinin ferini söndürme sakýn ýssýz yerlerde kalbime bir karanlýk çöktü sensiz geçen günlerde susadým çölün kýzgýn güneþinde aþka ve sevgiye bitap düþmüþ bu çölden geçerken yakmýþ onu kum ve güneþ dizlerinde derman kalmamýþ çölde yürürken gözlerindeki fer sönmüþ aþka ve ateþe bakarken
sema kaçar
Sosyal Medyada Paylaşın:
sema34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.