O ulu bir çýnardý Dallarýna Cývýl cývýl öten Kuþlar, bülbüller, kumrular konardý… O..! Þimdilerde hüzünlü Yapraklarý Sararmýþ solmuþ. Bahtý kapanýp Basireti baðlanmýþ. Kuruyacak diye Korkar olduk, korkar olduk… Gövdesinde parazit Öz suyunu emiyor Baþ kaldýrmýþ çýnara Kimselerden Ses çýkmýyor. Ne yapýlmak isteniyor Kimselerde bilmiyor Korkar olduk, korkar olduk. Bu hali ahvallerden, Korkar olduk, korkar olduk… Hey ULU ÇINARIM Baharý devirip Yaza geçerken Uykunda bir sabah Dallarýn koparýlacak diye Korkar olduk, korkar olduk… Kime küstün sen böyle Bak sararýp solmuþsun Artýk sende kalk ayaða Sevr’ den mi korkuyorsun Yoksa..? (Sarý saçlý, Mavi gözlü) Birilerinimi bekliyorsun. Sen de Sus pus olmuþsan Korkar olduk, korkar olduk. Yazýlacak daha Neleer neler var amma Korkar olduk, korkar olduk Üzüntüler içinde Biz de sararýp solduk…
Erdal YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdal Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.