Âfâkýn Hilâli’ne;
Mâbed-i sevdayý sana adadým;
Beþere haramdýr iskâný; ey yâr!
” Divane “ nâmýyla kalsa da adým ;
Uðrunda sahrayý eyleyip diyâr,
Kavrulup yansa da gönlüm bahtiyar.
Baþka bir cemâle bakar mý gözüm?
Ýptidaî kelâm adýnken sözüm.
Günden güne solsa, sararsa yüzüm;
Hasretinle çöküp, erisem biçâr,
Dertle taþlansa da gönlüm bahtiyar.
Lütf-u Ýlâhi’den bahþ-i âlî’sin,
Nurâni âfâkýn tek hilâlisin,
Sanki Aiþe’nin baþka hâlisin;
On sekiz bin âlem yokluðunda dar,
Sensiz yaþlansa da gönlüm bahtiyar…