Herkes ölümle yüzleþmek ister Oysa Ölüm Trampetin iki sopa arasý kadar sýk Ve bildiðimiz yüzü kadar Alabildiðince asýk
Demeli ki Doðumla ölümün arasý varsýn bir gün gibi olsun /Yaþam Öylesine say Yani en kýsasý Bir sabah / Bir akþam O bile bir görgü Bitirilmezmiþ gibi uzunlukta bir örgü En uzak bildiðimiz gezegenler kadar uzak Iþýða döndükçe sýrtýný Ve her dirhem ýþýktan uzaklaþarak Her yan karanlýk her yan býngýr býngýr kaynasa bile tuzak Sade baharla mý mutlu yaþamak Ya da inzivayla
Yaþamak Bebekken attýðýmýz kahkahalardan baþlayarak Yahu boþ ver - demeden hiçbir þeye Hiç bir þeye - boþ vermeden Dolu þeylerle Ýnsan gibi yaþamak
25 haziran 2009 Denizli Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.