ZAMAN KADAR UZAK

Yazacaksan, büyük yaz þair
Seveceksen büyük sev.
Ve ne zaman hatýrlamak istersen vedalarý,
Yaðlý çizgilerle ör saçlarýný kýþlarýn.
Önünü aðlarla çevir.
Umut olmayýnca hayat çekilmez olur çünkü.

Daðlarý yaz, gökyüzünden inen narin yaðmuru,
Küçük kýzýn seksek atlayýþýný,
Adýnýn silinmiþ olduðu bulutlarý yaz.

Yaz þair, ruhuna hapsettiðin çiçekleri, meyveleri
Hatta çölde serap görmeleri yaz.
Beyaz bir atýn rahvan gidiþine vur dizelerini.
Kendini yýldýzlarda seyret, aynalara bakma sakýn.
Onlar açar zamanla kapýsýný karanlýðýn.

Yaz þair, yazacaksan büyük yaz.
Hükmeden bir kuyunun çýðlýðýdýr yüreðin.
Bütün evler, sokaklar, parklar, sokak lambalarý,
Týpký birbirinin eþi ve sanki dostmuþ gibi.
Kaderleri de ayný deðil mi?

Ancak sen görürsün yaðmurun topalladýðýný.
Sen görürsün boþ kalan gölgesini aðacýn.
Sen deðil misin, son sýðýnaktýr anneler diyen?
Gözüme güneþ kaçtý, bin kargaya bir sapan taþý,
Her kaçýþ yeni bir sayfadýr diyen, sen deðil misin?

O zaman yaz þair, yeþil sularýn kalbini yaz.
Roma�nýn Su Kemerleri�ni, Mýsýr Piramitleri�ni,
Nostradamus�un kehanetlerini, yedi dünya harikasýný
Nemrut�u yaz.
Güçlü altýncý duygusunu Ýskoçlar�ýn.

Aç kapýlarýný kafesteki kuþlara gökyüzünün.
Ýçindeki hüznü, içindeki mutlarý yaz.
Diz çöktürüp bulutlara, hiçe sayarak fýrtýnalarý,
Kuþlarý yaz, kýþlarý, sonra baharla bitir dizelerini.
Çünkü zaman kadar uzaktýr yitirdiklerimiz.



Sosyal Medyada Paylaşın: