Nerden çýktýn karþýma, gidilmez diyar gibi,
Yaðma n’olur her akþam, baþýmýza kar gibi!
Keskin ucunu bende, neden dener her býçak,
Dünya þimdi küçüldü, yer mi kaldý kaçacak?
Verdiðin yetmedi mi, her nefese bir yara,
Savurdun en sonunda dipsiz uçurumlara...
Geldiðim son eþikte, yol bilmez bir þaþkýným,
Çaðýrsam gelir miydi, adý neydi anamýn ?
Dayanýlýr þey deðil, her yarda yaralanmak,
Uðraþtým, çözemedim, zordu beni anlamak...
Ýnsan varsa bir yerde, bilinsin zor da vardýr,
Gönül bir mapushane, gözler bazen duvardýr!
Ýçime iþlediðim kaçýncý nakýþtýn sen,
Benim bildiklerimi, gelip bir de sen bilsen!
Ne sýzlanmak kar eder, ne bir yara dayanmak,
Girdiðin kapýlardan çýkarsýn aðlayarak...
Zalimin zulmü vardý, hiçbir þeyin yok senin!
Gel þimdi insaf eyle, bende kalsa gözlerin.
Düþtüðüm karanlýkta, onlarla gezineyim,
Göremem baktýðýmý, sahi, sence ben neyim?
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.