Elveda
saðýr kulaklarýmla dinliyorum
rüzgarýn dudaklarýnda ýslýða dönüþen veda þarkýsýný
dalðalarýn denize isyaný gibi
çarpýyor çýplak duvarlarýna yüreðimin
sanki
yönünü kaybeden bir martý
bir mum ýþýðýnda
çocukluk düþlerimin koynunda konaklýyorum geceleri
avuçlarýmda sakladýðým babamýn sýcaklýðý
özlem terliyor...üþüyorum
gidiyorum adýný bilmediðim bir geleceðe
elimde çýra
ardýmda gölgem.
ýssýz bir garda kalan son yolcunun telaþýndayým
buðulu bakýþlarýmda kaybolacaksýn birazdan ...
gözlerimden dökülen son damla bir deniz
Bir bakýþ bir ömre bedelmiþ
býrak
suskunluðun kirpiklerimde takýlý kalsýn
ömür bir bakýþýn ucunda muamma deðil mi!...
bir sonbahar yapraðý gibi titriyorum,
elimde kasýmpatý
gözlerimde ayaz
olsun !
elveda diyemem sana
açýk býrakdýðým penceremden varsýn gelsin kokun!...
buðday baþaklarýnýn arasýnda süzülürken gelincikler
gönül sesiyle fýsýldayacaðým adýný
titreyecek yüreðin coðrafyanýn taa ötesinden
ve bir elin kalbinde olacak hep...hissedeceksin!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.