Bu neyi kim üflüyor, yüreðim sanki kimsenin bilmediði bir gölün içinde yýkanýyor sen oluyor göl kamýþ sen. ben sen. sesim çýkmýyor...
gözlerim düþüyor suya ikisinde de sen sarýp sarmalýyorsun beni üþüyen bir çocuðu sarar gibi özleminle. "..........."bu düþü bir de sen görseydin korkardýn birtanem. Sevincimden.
bak þu yüreðe, dinle þu neyi ölümlüye deðil artýk bu hasret bu özlem dinmeyen bu sýzý
yana yana döne döne ýþýk oldum kendimce
ve artýk kopardýðýn kamýþý üfleyen rüzgarým. Duymamak için kederimi, býrakýp, kaçarsýn bu kenti 21/06/2009 ...........
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.