Gelme Gelme artýk ey sevgili Yokluðundaki varlýðýna alýþtým Hasretinin yangýný ile yaþamaya alýþtým Güneþi,güldüðün zaman etrafa yayýlan ýþýkla bir tuttum O sýmsýcak gülüþü hatýrlayarak ýsýndým soðuk kýþ günlerinde Üþüdüðüm zamanlarda da yine seni hatýrladým O soðuk var ya Senin öfkene benzerdi Þimdi sana gelme diyorsam Ýstemediðimden deðil sevgili O kadar çok benimsedim ki hasretini Hasretine sarýlýp yatmazsam uyku tutmuyor Gözümü açtýðým zaman güneþ gibi parlayan yine hasretin Þimdi gelip bu hasreti benden alýrsan Ben yaþayamam O yüzden artýk gelme ey sevgili!
Sosyal Medyada Paylaşın:
dağlımenekşe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.