E smesin bâd-i sabâ seherde gül incinir,
Z alimdir gurbet inan beklenen yol incinir.
G ül goncasý açarken bülbülde dil incinir,
Ý stemem dikenleri uzanan el incinir.
M utlu ol hiç aðlama dökülen sel incinir.
M or menekþeler gibi boynu bükük kalmasýn,
Ü zülüp de hasretin yokluðuna dalmasýn.
R üyâlar ülkesinde karabasan olmasýn,
Ü stünde gözyaþý var sararýp da solmasýn.
V efâlý yüreðine hüzün hicran dolmasýn,
V isâlini baðýþla yâr kapýný çalmasýn.
E llerinde büyüyen gülü hazân almasýn,
T âc-i dâr olsun gönül kafdaðýna salmasýn.
S olmasýn gülistânda gül goncasý zârý var,
Ö yle bir ateþdir ki hiç sönmeyen nârý var.
Y ollara gül dökecek candan seven yâri var,
L eylânýn hasretiyle çölde giriftârý var.
E bediyete kadar kalan bergüzârý var,
M ürüvvet kardeþimin yakut-u ayarý var.
E zeli ahirinde Cennette diyârý var,
Z ülfünü sakýn yelden boranýn aðyârý var.
Deðerli kardeþime bergüzâr olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.