KENTİN İNSANI

247 -
Þu bizim kent denen yerin insaný
Gönlünce bir güzel yaþar da gider
Sýkýþsa bir yerde küçük suyundan
Bir tenha duvara iþer de gider



Ýstemez tanrýdan bir evlat daha
Yetmiyor maaþý artýyor paha
Aklýndan geçerse bir avrat daha
Kýrk yýllýk eþini boþar da gider



Kýrmýzý ýþýkta durmuyor çakal
Artýk veresiye vermiyor bakkal
Oyun oynayacak kapalý lokal
Okkalý bir küfür döþer de gider



Ona ne çocuklar sokakta yatsa
Þirket iflas etse bankalar batsa
Belediye iftar koli daðýtsa
Bir çuval kapar, koþar da gider



Bir yýl hayýn haylaz gezer dolaþýr
Tartýþmayý sevmez hemen damaþýr
Ramazan tükenir Kadir yanaþýr
Hocanýn peþine düþer de gider



Hiç karþý gelmezsen bildiklerine
Sen de kýs kýs gülsen güldüklerine
Eðer göz yumarsan çaldýklarýna
Akþamüstü eve þiþer de gider



Sapacalý iþte bizde kent budur
Çocuðunu kolejlerde okutur
Parkta çimler solgun, aðaçlar bodur
Kentli bu gidiþe þaþar da gider.



Bekir YAÞAR(Sapacalý)

Sosyal Medyada Paylaşın: