Seni gördügüm an baþlýyor hayat. Ta ki pembeleþinceye kadar, Çiceði elmanýn.
Gözlerinin karasý düþüyor yüreðime. Tutup elinden sevdamýn, Kaf Daðý’nýn yamacýna çýkasým geliyor Islanýrken gece.
Adýný harf harf hece hece öðrenince, kolaylaþýyor birden bire bilmecesi aþkýn. Bi sevmece oyunu baslýyor, sessizliðin cellat kesildiði geceme. Sen sevilen oluyorsun, bense sana mecnun!
Vurgusuzlaþýyor, dudaklarýna fýsýldayýþým kelimeleri. Duyan olursa büyüsü bozuluyor sözcüklerin. Ve ben saklanýrken kuytusuna yanýk teninin, o titrek gölgesi bana meçhul.
Sýrsýklam bir dua iniyor sürmeli gözlerimden. Ve sallanmaya baslýyor deniz, gecenin en haþmetli vaktine doðru. Rotasýný ben belirliyorum, pusulasý sen olan yolculuðumun.
Zehadet býrakmýyor aklýmý çalan tenin, Sulara karýþtýðýnda gecem. Ve baþlýyor hayat seni gördüðüm an. Ama yezit! Ama ferah!
M.Yaman
*Zehadet: Sýký sýký dine baðlýlýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
elma-kokusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.