Ufuk çizgisi dizdi bulutlarý üstüne.
Güneþ renkleri baðýþladý.
Günün, üzerinden attýðý yorganý
Gece çekerken hafiften,
Geçti gökyüzüne yýldýz alayý.
Tanrý nefesiyle bir damla býraktý.
Toprak suya doydukça
Ruh bedene aktý.
Doðdu insan
Ýnsana susadýkça…
Merhamete sýðýnýrken masumiyetler
Çamur yoðursa da eller
Týrnak uçlarýndan fýþkýrdý filiz,
Yüreðin derinlerine kök saldý
Candan öte canana diriliþ…
Sen!
Baþýmý döndüren!
Albatros kanatlarýndan beyaz gölgem!
Rüzgârýna kayboldu zehr-i figâným.
Yüzümde dolaþan
Tenime akan bakýþlarýný âti eyle.
/Dün güne baðlandýkça ebedî
Sözlerim cümlelerinde kilitli…/
ezgi ç.
20.06.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.