GÜMÜLDÜR BEN, BEN GÜMÜLDÜR'ÜM
nilkurt
GÜMÜLDÜR BEN, BEN GÜMÜLDÜR'ÜM
Kýþmý desem, yazmý
Sonbahar ilkbaharmý
Yaþamak için dört mevsim
Gümüldür’de olmalýyým,
Çünkü
Gümüldür ben, Ben Gümüldür’üm
Çökse üstüne karabulutlar
Daralýr yüreðim
Ona dair kötü bir söz duysam
Atar þakaklarým,
Gerilirim
Çünkü
Gümüldür ben, Ben Gümüldür’üm
Pembe düþler görürüm Gümüldür’e dair
Dünyanýn cenneti derim
Daðýnda bir yangýn çýksa
Yanarým cayýr, cayýr
Çünkü
Gümüldür ben, Ben Gümüldür’üm
Ah!.. o Mandalin çiçeði kokusu varya
Öyle siner, öyle siner ki içime
Ýlacýný almýþ hasta gibi olurum
Sabahýn ilk ýþýklarýnda denizinde olacaksýn ki
Martýlarla sohbet edesin
Öðleden sonra hýrçýn dalgalarýn derdini dinlerim
Kumsala atýlmýþ çöpleri görünce çýlgýna dönerim
Çünkü
Gümüldür ben, Ben Gümüldür’üm
Rüzgarý yanaðýmý okþar,Sýcaðý sýrtýmý sývazlar
Yaðmuru toprak kokusuyla karýþýnca beni mest eder
Çünkü Gümüldür ben, Ben Gümüldür’üm
Giriþ Kapýsý,
Öðretmen Emine Yazlalý Ýlköðretim Okulu
Hele o kapýyý hiç kapatamam
Öðretmenimin adýný unutamam
Çünkü
Gümüldür Ben, Ben Gümüldür’üm...
20/06/2009-nilkurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.