KOZASINDA KALDI KELEBEK
Sessizce geldim
Hiç sesim çýkmadý baktým her yana
Sus pus gönüller
Bir þaþkýnlýk mý bu
Yoksa yaþanmýþlýklarýn suskunluðu mu?
Sessizce baktým her yana
Susmuþtu herkes
Ne de olsa kabulümüz der gibi
Olmaz, bu suskunluk kötü
Hýrçýnlýk içimizde
Karanlýk gecelerde hüsranlar
Hep bizde an ve an yaþanýlanlar
Soðuk rüzgâr titretti içimizi.
Kuþ misali olsak
Uçsak bilinmeyen diyarlara
Sahilde uzansak sorgusuz sualsiz
Kanat açsak hür kelebekler misali
Kim kýrdý kolunu kanadýný
Dün niye yoktun sen
Nerdeydin kimlerde saklandýn.
Kozanda çýkacaktýn hani
Kelebek gibi uçacaktýn
Kanat vuracaktýn özgürlüðüne
Kozandan çýkmadýn kelebek.
Bitkinlik, yorgunluk, yokluk,
Savaþ devam ederken yüreðinde
Düþlerini gömdün
Kimse görmedi seni
Sen kaldýn kozanýn içinde;
Çýkabilseydin eðer
Uçardýn ya... yoktu kanadýn
Hayaller öyle çok ki
Uçmak kadar güzel di yaþamda kalabilmek
Onu da baþaramadý kelebek.
Sessizce aldým avuçlarýmda kaldý öylece....
Yüksel Akcum 16.06.2008 13.55
Yuksel Akcum
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
________________________________________
Bu þiirin hikayesi:
iç savaþlarýmýzýn sonsuzluðu yaþam içide ki handikaplarýmýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.