BU SAATLERDE
Gecenin bu saatlerinde,
Bir düþ güvercini uçuruyorum gökyüzüne.
Bembeyaz boncuklarla süslenmiþ,
Bulutlarýn her biri tutup kanatlarýndan...
Ayrý bir tarafa çekip, koparýyorlar benden.
Arkasýndan öylece baka kalýyorum aðlamaklý,
Bir umut uçurtmasý yapýyorum, bir hevesle bu saatlerde.
Salýveriyorum, onu çocuksu bir sevinçle yýldýzlarýn
Mavi ýþýklarý arasýna…
Bir fýrtýna koparýyor kudururcasýna,
Ýpini alýp götürüyor, beni belli belirsiz ülkelere,
O ülkede sen varsýn, gözüm dalýyor uzaklara,
Sensiz bir baþka esiyor, nisan ayýnýn yaðmurlu rüzgarý,
Her damlasýnda umutlarým paramparça oluyor.
Ha kýrdý, ha kýracak, penceremin camýný, oturup aðlýyorum.
Kör olup kalýyor gözlerimin pýnarlarý.
Ýnadýna yine tutunuyorum bir þeylere,
Bir ara baðýrmak geliyor içimden, açýyorum penceremi.
Kulaðýmý çýnlatýyor sensizliðin çýðlýklarý, bu saatte,
Sonra, bir serçe dalýyor penceremden içeri.
Alýyorum, ürpermiþ ýslak bedenini, þefkatle avucumun içine,
Isýtmak istiyorum sýmsýcak nefesimle, nefesi titriyor.
Birden demek ki o da ürperiyor,
Bakýyorum senli bir bakýþ gözlerinde,
Ve ben seni arýyorum…
Kaçýncý, bu þehirde bu saatlerde.
ÝZMÝR /09
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÇAĞDAŞ ŞENER KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.