seni uzaða gönderen ben deðildim; sevgili olamamamýz benim suçumdu ama. bunu anlatamam ki, ölür sende doðmasý gereken. canýný habersizce yaktýðým için caným yanýyor. çekeceðim bunu. geçer zamanla acýn nasýl olsa; sende doðmadan ölmesin o yeter ki. kýzýlcýk þerbeti sýzan dudaklarýmdan dökülen kelime ’kanýyorum’ olmak zorundaydý. kandýrdým bilincimle seni. evet; üzgünüm demeyeceðim üstelik. kandýrmam lazýmdý, kandýn; ama iþte yaþýyor o þu an. bu dürüstlükten daha faziletli bir þey... kanan ne ben ne de sen...
mailis nalars
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mailis Nalars Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.