Sen hep bahardýn, gözyaþlarýnla aðaçlara bakardýn gökyüzünden mavi çalardýn, dudaklarýna düþerdi ufkun ahengi; onulmaz bir aþk konardý ta yüreðin içre kimsesiz bir ruh takip ederdi sessizce gölgeni köþede aðaç olurdu zaman /seni beklerdi..
Sana özlem içerisinde kýyýlarý yýkardý mehtap Ellerin nurdan bir çiçeðe dönerdi; yüzün afitap Hep yol ayýrýmýnda beklerdin Ayaklarýna þehrin ýþýklarý düþerdi..
Güz gelirdi mevsimler otaðýn olurdu. Düþen sarý yapraklar, geciken eylül mektuplarýydý dallarýnda geceleri okunurdu..
Sevgiye susamýþ bir pýnar olup akardýn hep, Yüreði yanýk olanlar kenarýnda ayrý bir âlem yaþardý. Yýldýzlar beslerdi son kalan dizelerin mýsralarýný Sevincimiz bir dað sunardý kadim dostlarýmýza Ay düþerdi ocaðýna,bayram olurdu..
22/10/06..Ýstanbul..
Sosyal Medyada Paylaşın:
izarifoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.