ikmal

son günlerde
bildiðim yerlerden geliyor bütün sorular
bu yüzden ayaða kalkmak icin zorlanmayýþým...
iþim baþýmdan aþkýn
býraksanýz bir koltuk üzerine
uyuyup kalacak kadar
hatta çýkarken unutulacak kadar
yorgun ve umarsýz
bakýþlarým
sesimin tonundan belli
vazgeçilecek birþey olmayýþým
üzerimdeki tozu temizleyince ortaya çýkan
bilinmeyen bir dilde deðil aslýnda
uydurma iþaretlerle
yanyana iyi duruyor diye
burdayým !, yazýþlarým...

yabancý sevda takviyeleriyle ayakta duruyorum belki de
hani þu belgesel kanallarýndaki
adli olaylarýn anlatýldýðý
ve genelde yaralanmayla biten vakalarda
yaralýya verilen kan takviyeleri gibi
sonra huzur takviyeleri
akýl takviyeleri
raydan çýkan vagonlarýn tek tek
yine ayný raylarýn üzerine konma çabalarý
konamayan vagonlar uçmaya devam eder mi?

yüzünden silinir mi bu aþkýn tebessümleri
yoksa giderken yanýnda mý götürürsün
tebessümlerini...
bu yüzden mi
her geride kalanýn elinde avucunda hep bir sulugözlülük
kimisi salya sümük baðýra çaðýra
kimisi ýsýrýp dudaklarýný içine...
yüzünün asýklýðý sanki bir hediye
belki de anlaþmalý boþanmak gibi
paylaþýlýrken
tebessümler hep býrakýp gidende...

eðlencenin saati ve yeri oluyor mu?
yoksa insan kaybederken bile eðlenebiliyormu
bir mezarlýðýn yanýndan geçerken mýrýldanmak dualarý
yada sakat kalmýþ bir insan görünce
yinelemek, yenilemek imaný
bunun bir zekatý varmý
yoksa insan yaptýklarýna sayýlsýnmý ister her hesaplaþmada
bu yuzdenmidir öfkesinin dinmemesi insanýn
erken bir hesaplaþmadan sonra
bir parçasýný kaybetmesi bedeninin...
eðlencenin yeri ve saati oluyor mu?
yoksa unutmamalýmý insan
erken geleceðini hesaplaþma saatinin...

sevdayamý tutulur insan
yoksa sevdaya mý tutunur...
bu bir doða kanunumudur
kendisimi kaþýnýr insan
yoksa doðal bir yetenekmidir bu
doðustan gelen
her insan aþýk doðar
büyüdükçe unutmayý öðrenir
unutamadýklarýný þarký dinlerken anýmsar
þarký bitince abartýr þiirler yazar
kimisinin abartýsý
sessiz telefonlar
alkolle yýkamadan çýkmayan izleri
bazýsý derinlerinde
dikiþleri ne kadar sýk atarsa atsýnlar
incecik deri
sanki biraz sert dokunsa biri
yeniden açýlacak
sakýndýkca üstüne gelir her söz insanýn
sanki her þiir onun yarasýný daðlasýn diye yazýlmýþ
sanki her daðlandýðýnda
rütbeler iþlenir apoletlerine
sanki rütben ne kadar yükselirse
o kadar aþýk derler adama
ve aþk doðuþtan kanýmýzda
biz unutmayý öðreniriz
kimimiz sýnýfta kalýr
tadý damaðýnda
esaslý bir aþkýn
tekrar eder bu sýnýfý
unutana dek aþký...
Sosyal Medyada Paylaşın: