BEYAZ GÜLÜM.

O benim küçücük, yavru kuþumdu.
Ne çabuk geliþti, yuvadan uçtu.
Neþeyi muhabbet, benim gülümdü.
Beyaz güvercinim, çabuk büyüdü.

Ýki yüksek okul, bitirdi yavrum.
Yuva kurmayanýn, olmaz ikbali.
Dört kýzým doðdu da, olmadý oðlum.
Kimsenin bu halde, yoktur vebali.

Düþünmüþ taþýnmýþ, demiþ evlensem.
Veda etmek zordur, baba evine.
O benim her þeyim, zor oldu vermem.
Ýyi bir çocuða, verdim dengine.

Altý ay niþanda, çabucak geçdi.
On yedi haziran, nikahý geldi.
Yuvasýný kurmaya, andýný içdi.
Yavrumun gidiþi, yüreði deldi.

Çocuklar bebekten, muhabbet görür.
Hayýrlý evlatlar, yüzü güldürür.
Hayýrsýz olursa, dertlerde büyür.
Dünya zindan olur, hüzün soldurur.

Türkmendaðlý buruk, söyler halini.
Avutur þiirle, üzgün gönlünü.
Durmadan yazýyor, tutmaz dilini.
Kopardýlar benden, beyaz gülümü.

HÝLMÝ CAN.
17.HAZÝRAN.2009. (2317)
Küçük kýzým Elif’i evlendirdim.Çok hüzünlüyüm.Lakin bu mutlu günü, þair dostlarýmla paylaþýyorum.Bütün þair arkadaþýma selamlar.
















Sosyal Medyada Paylaşın: