NEYE GELDİK DÜNYAYA.

Düþünürüm niye, geldik dünyaya.
Yiyip içip, öðrenmiþik yatmayý.
Aklýna gelir mi, bakmak semaya.
Düþündün mü, ey kul yýldýz saymayý.

Dünya mükemmeldir, dengeler saðlam.
Hava, su, topraklar, hepsi de nimet.
Karnýn tok, sýrtýn pek, o zaman bayram.
Düþünmeli insan, bilmeli kýymet.

Bütün bu zenginlik, yüce Allahtan.
Kadrini bilirsen, þükret o zaman.
Lakin insanoðlu, þeytandýr þeytan.
O zanneder dünyayý, hakiki mekan.

Kalubeladaki, verdiði sözler.
Onlar unutuldu, mal mülk para var.
Ýçleri karardý, yok oldu özler.
Bunlarý divanda, sana sorarlar.

Zerreden küreye, kainatý var.
Kullara görevler, verdi yaratan.
Unuttuysan sözünü, ahiretin zar.
Hesabý kitabý, sorar donatan.

Ne çabuk unuttun, ölüm var ölüm.
Son demin gelince, aman denmesin.
Paran kurtarýrsa, onunla gömün.
Hatýrýn geçerse, orda söylersin.

Anlayan ders alýr, yazdýklarýmdan.
Düþünürsen niye, geldik dünyaya.
Yerleþtir heybeye, saydýklarýmdan.
Namaz, niyaz, dua, baþla koymaya.

Dað, taþ, ova, her þey, titrer ezandan.
Ademle Havvanýn, neslindeniz biz.
Kendini sakýn sen, melun þeytandan.
Bunu anladýysan, çözülecek giz.

Çaresiz her canlý, Hakka gidecek.
Herkes yaþamýndan, hesap verecek.
Sözünü tutanlar, cennet görecek.
Ýnkarcý putperest, ne söyleyecek.

Türkmendaðlý bitir, yeter bu kadar.
Þair þiirini, çok bile yazdý.
Ýnançsýz olanlar, ezelden azar.
Ýþine gelmeyen, bana çok kýzdý.
HÝLMÝ CAN. (2315)
14.HAZÝRAN.2009.


Sosyal Medyada Paylaşın: