CAR-I KÖŞEBENT

Çakýlmýþ bir bakýþ mýdýr
Beni hizaya getiren,
Yoksa ak saçlarýný örten bir yazmanýn
Altýndan bakan iri bir çift göz müdür;
Bu çeliþkileri sürdüren...
Yoksa süt kokusu mudur
Gazýyla ayný kokan
Ve beni bu çeliþkilerde süründüren...

Gurbet aslýnda þimdi baþlýyor,
Kendi parçanla ayný car-ý köþebentte dönüp dolaþýyor
Ancak bir türlü ait olamýyor çatýsýna,
Diðer çatýdan korkuyorsun,
Çünkü çatlarsa altýnda kalan sen olmuþ sayýlacaksýn.

Ben miyim bu sýrat köprüsündeki
Ýki ara, bir deredeki
Süren giden, benim umutsuzluðum mudur
Yoksa külleten, dünyanýn mutsuzluðu mudur?

Gülecek midir dünyam, dünyaya
Gülecek midir dünyam, dünyalara
Hiç mi çare bulamam, derviþ olsam da
Bir elimde asa, çöllerde dolaþsam da
Her vahada bir umut arasam,
Her anda bir vaha mý tasarlasam...

Ekmek ve tuzla mý örmeli dünyamý
Güneþle mi dönmeli, dünyayla mý?
Üç kýz, bir kadýn, bir yar bir de can bakýþýdýr dünyam
Þimdi can ben gibiyse de
Car-ý köþebent merkezdeyim yine
Umsakým var benim çok derinlerden gelen
Bu car köþeden kuþatýlmýþlýkta...
Haydi gel ümitsemem,
Sýrtýma bekliyorum...

Can! bir omuz da sen ver sýrtýma,
Dalýmdan itekle dikelt beni dünyaya
Bu mudur haykýrýþýmýn yansýmasý
Bu yansýma, bu ses, benim midir?
Feri sönmüþ bu bakýþlar benim mi ki?

Sözüm yârýma kâr etmez,
Geçmiþime geleceðime hünkar yetmez,
Yusuf’un sabrýyla yolumdan gitsem de
Düþmüþüm bir kuyuya
Çýkasým hiç gelmez.
Kuyuyu bulduðuma dua etmekteyim...

Sosyal Medyada Paylaşın: