Sýska þairliðime yeminler yükledim
Tutarak gökyüzünün en þirin yýldýzýný
Mavisini denizlerin
Bir içli inleyiþ gibi uzayýp giden kutsal çöllerin
Kumlarý sayýsýnca..
Kendime bileylendim
Yekpare bir duyuþ gibi alýnyazýmla içselleþerek
korkusuz bir kalp üzre yüklendim canýma
Zamanýn tahakkümünü öteleyerek.
Anlamýn açýklýðý kime ne gerek
Kinle örülmüþ bir köprünün köþe taþý deðilim elbet.
Kalemler sayýsýnca kasem olsun
Ömürden maksat ne ola gerek ?!
Kýrmýzýlýðý kokusu hâlâ üzerinde bir gül olmadýktan sonra.. !
Tutmadýktan sonra bir yetimin baþýný /hem okþamadýkça
Bir damla gözyaþýna karýþýp akmadýkça
Henüz daha filiz olan çýnarýn cansuyu olmadýkça
Hangi ezanlar yüreðini kutsar Allah aþkýna..
Ýþte köþede duvarý yýkýlmýþ
Sahibini kollarýyla tutar gibi
Mermerlerden fýþkýrmýþ
Aðaçla can –canla aðaç olmuþ mezar..
Söyleyin sizi kim kýldý dost..
Allah aþkýna.
Uzaktan bir melodi gibi gelen Ýstanbullu çocuklarýn sesleri
bölünmez hatýra gibi savuruyor benliðimi
yýrtýlýyor üzerimde gökyüzü
süslü galata gibi yalnýz ve asil
açarak kollarýmý iki dað tutuyorum yanaklarýndan..
bir tarafým Eminönü gibi tarih
bir tarafým kutsal kâsede son dudak izi..
iþte özlemin tarafýma düþen melankolisi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.