Karadut

Karadut

bizim sýraya sýkýþýrdýk..
mekdebe ðeldiði ðünner...,
ayný sýrayý O’nunla
O’nunla yanyana
mü(f)ettiþ geldiðinde köye..
ne hülyalar gurardým mü(f)etdiþ gelse deye
herkes bilir..
yatalak dedesinin baþýndan ayrýlamadýðýný
Anþaðül’e acýrlardý..
dedesine bakalak geþdi ömrü..
herkes çok severdi Anþaðül’ü

bi(r) tek mü(f)ettiþ geldiðinde
gelirdi mekdebe
o da kýrk yýlda bi(r)
yoktu hiç bir þeyi..
çantasý, kalemi, silgisi
benim defterimi koyardý önüne..
elinde tükenmek üzere
iki uçlu boyam
eli erdiði yere süs yapardý
bir lacivert, bir kýrmýzý
O’nun hiç okuma yazmasý da.. olmadý..
emme neler yazardý gönlünce...
geleceðe dair
parýl parýl ýþýldayan gözleriyle..
ben okurdum..
Anþaðüüll
yavukluumm...

o çocuðudu,
ben çocuk..
çocuðuduk..
mutlu
emme çok mutluyduk..
gülüþü tomurcuk
gözleri boncuk
çocukluðumuzdan daa,
cennetten de kovulduk..
sebep oldu o garadut
tadýný hatýrlamayorum,
acýmý atamýyorum
Anþaðüüll
garadutuumm
gara yazgýlýmm
garagözlüm
Anþaðülümm


bi(r) tefasýnda Çýkrýklýguyuda
beni bekler buldum Anþaðülü,
barabar dýrmandýk ovadan
halasý eþþekli.. önde..
bir yaz günü
keseden.. köye
o ve ben,
üþ garadut uzattý..yaprað içinde
sadece biri(si) ðara
ilk bulduðu ergin olmalý
belli ki Yýkýkdeðirmenden beri elinde
bekletmiþ halasýný
ben Garaçalýdan gelesiye
"-sen burdan get agam" dedi Dereyurtda
“-bi ðörem oluu”
öldüm bittim, anlayamadým,
yurt edindim Derereyurdu,
mutluluk buydu..
çakýldým kaldým
"-analýðým, bobam duyar"
ardýndan bakamadým,
koyup gedemedim
O’nu son gördüðümdü..
öðsüz Anþaðül’ümü!
O öðsüz ben yetim
Aðþagül’ümm. sevgilimm

kasabada ortaaokuldaydým
iki mektup aldým.. O’ndan
ilki 32 ye gatlanmýþ bi(r) tefter sayfasý..
bir kibrit gutusunda
baþka ellerin yazýsý..
bir kýnalý saç.. ve eðri büðrü..
".... beni isdeyollar,
beni gurbetele yar etme"
ve bir dudak izi..
hayal-meyal varsayýlan
ömrümce öptüðüm
seni kimselere gýyaman..
gýyamadým.. Anþaðül’üümm









peynir çomacýnda ðelen ikincisinde
"ben ölüründe ona yar olman" diye
yazýyordu sadece
ondan geldiði belli.. eskimiþ yýrtýk..
gözyaþýyla ýslanýk
oysa.. hiç okuma yazmasý olmadý
ne dargýnlýk,
ne öyke gadere..
yakýþmazdý, yýlgýnlýk.. gözyaþý
dünneler ðözeli Anþaðül’üme
anasý gülsün diye “Anþa Ðül” demiþ
gaderi güldürmemiþ
Anþaðül’ümü

o bahar gonþu köye niþanlanmýþ..
halasý deyvidiðinde;
"-eyi olur i(n)þallah" dedim,
varsýn eyi olsun..
benim olmasa da,
içim gabil etmese de
"-eyi olsalar o köyde gýz mý yoðudu" dedi..
zaten içim yanýk..
bir baþka köye gaþmýþ..
ayýna varmadan
bilmen yalan,
bilmen essah..
"-aðasý" dediler.. iþdee
nikah-mikah
hakgetire
hiç düðün nasip olmadý,
bi(r) kepez bile
gadersiz Anþaðül’e
Anþaðül’üme

geçinememiþ o köydede de
her tefasýnda dönmüþ bobaevine,
garný burnunda
yollanmýþ bir gece
biri sýrtýnda biri guca(ðý)nda
bobasý yaþýnda birine
yazzýk oldu, çoook çok yazýk
adýn gadir olmuþ ne fayda
gaderin gader olmayýnþa
bu gadar talihsizlik de fazla
gadiler uðradý, talihsizime
yazzýk oldu..
güzeller güzeli Anþagüle..

gören.. tanýyan, duyan..
garazevdasýný
garayazgýsýný bilen,
herkes bana canduþman
affetmedi
kimse beni,
ben kendimi
gitmedim
gidemedim köyüme
hasretim
Anþaðül’üme..
Garazevdalýyým Anþaðül’üme

o ðün, buðün hâlâ gitmedim köyüme
sormadan annadýr rast geldiklerim
üç kocadan dört çocuk
güzelim..
caným sevdiðim..
duam Anþaðülüme
artýk gülsün diye
O’da gülsün
Anþaðül’üümm
….
Ya Rabbim oda kulun,
yeter artýk O’da gülsün
Anþaðül’üümm..

Sosyal Medyada Paylaşın: