Sessizliði yýrttý çýðlýk
Varýp gitti karanlýða,
Çarptý bir duvara
Ve gölge olup döndü
Þu viran kulübeye...
Uzun boylu adamýn gölgesi
Kapýya yöneldi.
Ardýndan vuran ýþýk,
Tek gerçeðiydi sokaðýn.
Bir gýcýrtýyla açýldý kapý
Aldý içeri adamý.
Kadýn korkuyla baktý gelene...
Büzüþtü köþede.
Az önce çýkan çýðlýðý,
Sarýldý kimsesizliðine de
Susup kaldý öylece.
Tünedi korku yüreðine...
Eðildi adam uzanýp kadýna
Tuttu elinden...
Çekip aldý kolundan
Eðri büðrü tek bileziði.
Kadýn boðuldu hýçkýrýktan
Diyemedi tek söz...
Eli boynuna gitti
Çizik içindeki boynuna...
Az önce oðlunun
O incecik kolye için
Paraladýðý boynuna.
Çaresizce tortopak oldu
Gömdü çýðlýðý yüreðine.
Yuttu gözyaþlarýný.
Ne kocam diyebildi
Ne de oðlum...
O da çekip gitti
Geldiði kapýdan,
Yalnýzlýðýna gömüp
Anayý
Avradý
Kadýný.
15.6.2009
Serap Hoca