HAYALÝMÝ ARADIM
Gece oynarken ayla, bulutun arkasýnda
Hayalimi kaybettim dün semanýn tasýnda
Aldýrmadý yýldýzlar eðlence sevdasýnda
Didik didik aradým bir türlü bulamadým
Ýþte o an kýrýldý elim, kolum, kanadým.
Avuç açtým el açtým yalvardým yýldýzlara
Gökyüzünü taradým bulutu yara yara
Hüzün sardý içimi geceden daha kara
Yemin ettim bir kere “Afet’se benim adým
Bulacaðým mutlaka dolaþýp adým adým”.
Dedi kuzey yýldýzý; “Aradýðýn bendedir
Kuzeyde bir yerlerde kavrulmuþ bedendedir
Susuz kalmýþ kurumuþ kara bir dikendedir”
Ne demek istiyordu düþününce anladým
Bir hançer darbesiyle yüreðimden kanadým.
Dizginledim atýmý koþtum Samanyolu’na
“Bakma” dedim “durup da ne saðýna soluna
Haydi, beni al götür kurbaným ben yoluna”
Kuzeye ulaþmaktýr inan ki tek muradým
Hayalsiz yaþayamam kalmadý aðýz tadým.
Þahlandý Samanyolu birden vurunca kýrbaç
Korkudan uzaklaþtý yýldýzlar kulaç kulaç
Yemledim umudumla kalmamalý diye aç
Gökyüzünü çýnlattý yalvarýþým imdadým
Akýp gittik sel gibi bir an bile durmadým.
Yol çok uzun bitmedi gece sabaha kaydý
Uzaktan el sallayan aydýnlatan da aydý
Güneþin ilk ýþýðý yolu önüme yaydý
Ýçimde sýzý coþtu hayalime susadým
Bulmalýyým mutlaka ona kurban adadým.
Gündüzleri uyuduk geceleri yol aldýk
Mesafemiz uzundu çok yorulduk bunaldýk
Þimþeklerin yüzünden bazen de yolda kaldýk
Kalmasa da çivisiz dünyaya itimadým
Yola devam diyordu tükenmeyen inadým.
Yorgunluk ne bilmedim daðlar dereler aþtým
En sonunda kazandým menzilime ulaþtým
Aldýðým o haberle birden yýkýldým, þaþtým
Kurumuþ, toprak olmuþ arþý aldý feryadým
Hayalim ölmüþ diye yürekleri daðladým.
Afet Kýrat
Ölüden su çýkarmak da bu olsa gerek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM