yine de söylemek istiyorum;
Aslýnda ne biliyor musun?
Ne ayrýlýðýn kendini bilmez sürgün hali,
Ne Ýstanbul’un unutulmayan hüzün çehresi,
Ne de senin bende býraktýðýn yürek harareti,
Hepi topu zamanla gelen alýþkanlýðýn
Bir ömür üstünde oynadýðý siyah,
Biraz hicaz, biraz da yalnýz insan olma hali.
Þimdi düþünüyorum neydi;
Beni ülkemden, sevdiklerimden
Ve kendimden uzaklaþtýran þeyin
Benim üzerimde yaratmýþ olduðu etkinin kudreti?
Sanýrým bu, ben aþka âþýk olduðumdan beri
Masalsý bir kurgunun gerçek olmasa da
Gerçeðe biraz yakýn resmi.
Oysa resme olan kabiliyetim hep sýnýrlýydý benim,
Kimi zaman güzeldi yaptýklarým,
Kimi zaman çirkin bir adam vardý
Kalemimden kâðýda dökülen,
Kimi zaman ise kocaman bir boþluk
Yüreðimin tam orta yerinde büyüyen.
Ama hep umudum vardý sevmekten yana…
Þimdi merak ediyorsun deðil mi?
Nedir bu yazýnýn anlam ve ehemmiyeti…
Neden yazýyor bu adam böyle, nedir niyeti?
Yok, inan bir amacý yok.
Zaten çok fazla da çabalamýyorum yazmak için,
Sen gelince aklýma,
Kelimeler de düþüyor zaten kendiliðinden,
Kâðýdýn beyaz olmaktan bir türlü usanmayan düz, pürüzsüz yüzüne.
Çoðu þey yazýldý, çizildi zaten,
Oynamak gereksiz bir anlamda bu kadar sözcüklerle
Ama sen de tahmin edersin ki güzel,
Çok güzel bu þekilde sevgiliyi düþünme hali.
Özellikle de konu oluyorsa ‘ay’ a,
Yýldýza ve her türlü tabiat olayýna,
Hecelenmiþ, her harfinden türetilmiþ
Yine de her seferinde ayný yerde
Ve ayný zaman diliminde birleþebilmiþ, kenetlenmi ‘þ(s)e’ …
Görüyorsun ya Ay tamam da iþte,
Sen ‘þ’ oluyorsun ben de ‘e’
Aradaki ‘s’ ye sen olmazlýk de, bense gülüþün…
Gelmekle gelmemek üzerinde ýsrar ediyor hala resimlerinde
Tebessüm eden küçük kýz hali...
Ben seni bildiðimden beri sen hep küçüktün biraz,
Güldükçe büyüdün,
Ben senin bu halini gördükçe büyüttüm,
Yaz ortasýnda içimde kocaman bir çýða dönüþtün,
Ben dönerim belki
Hiç tahmin etmediðin bir mutluluk hevesiyle,
Umut etmekten çoktan vazgeçtim ama
Sen yine de hep ol olduðun yerde…
Giriþ ve geliþme bölümleri vardýr ya
Her yazýnýn içinde,
Az biraz da insanýn anlýnýn çizgilerinde.
Bir de sonuç, yani son sözler,
Aslýnda son olmaktan býkmýþ
Ama her defasýnda daha anlamlý olmak zorunda kalmýþ,
Ya da býrakýlmýþ, cümle çaresizlikleri.
Bu son olur mu bilmem sana yazdýðým
Ama þunu bilmeni isterim ki,
Ben sena âþýk olduðumdan beri, aþka âþýklýðým geçti,
Ben sana öle bir âþýk oldum ki,
Yer, gök þahit olmaktan korktu, vazgeçti.
Sormuþtun ya hani ‘hala bu kadar kuvvetli mi hissettiklerin’ diye
Benim bu yazýya baþlarken
Sorduðum sorunun cevabý alýnda bir nevi.
Þimdi biliyorum neydi;
Beni ülkemden, sevdiklerimden
Ve kendimden uzaklaþtýran þeyin
Benim üzerimde yaratmýþ olduðu etkinin kudreti…
Bilirsin çok iyi anlatamam hissettiklerimi
Ama yine de söylemek istiyorum;
...seni seviyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.