Gül aðacýnýn gölgesine yazdým
Unutmasýn adýný yazýcýlar
Ýki kaþýmýn arasýnda nazarým
Beklerim günden geceye
Köyün akýllý geçinen tek delisi
Gurbetinin topraðýnda
Boyun borcum buyruðun
Boynuma ecel oldu gurbetin
Bu sýralar,
acý kahvemin telvelerindeyim
Bir haberin, bir ümidim
Hangisi düþerse falýma
Bir parmak bal çalýyor aklýma
Yalandan olduðu aþikâr
vuslatlar çizilsin diyerek
duama dönüp, gönlüme dönük
fincanlar çeviriyorum.
Hiçbir þafak doðurmuyor geliþini
ve ister üzül ister sevin
ama bil yeter ki
aðýrýma gidiyor hasretin
Bin mezar kazýyorum sevgime
Birine bile sýðmýyor
Her ak yastýðýn dibinden
Yeni bir kök salýyor
Göðe dua gibi.
Günün baðrýnda taze bir kan kokusu,
duyuyorum…
Acýyýþýma konduramasam da
besbelli,
Çýkmaza sürüyor ellerin
Tersine akýyor sanki zaman
Evvel zamanlara yürü diyorsun
Kýrýlmýþ kader kalemim diyorum
“biz”li geçmiþleri sen harcamýþsýn
Gelecekleri kurdurmamaya and vermiþ
Kaderin sahibi
Onca günü geceye çevirmiþ yokluðun
Onca yýldýzýn her biri
Dizildiði gök kubbeden
Sesleniyor lacivert gece yarýsýna
Böyle bir karanlýkta baþlamýþ diyor Ay’a
Yar marifetiyle gönlüne düþmüþ sürgün
Sakin bir ters yüz oluþun ardýndan
Can veriyor ümidi
ve suya düþüyor hüznü hilalin…