yine gönlüm efkar efkar tütüyor
tüten köy ekmeðinin buðusu gibi
anýz tutuþmalarý yaþýyorum yüreðimin
....................................derinliklerinde.
hasret yine davetsiz bir dalýþtadýr
tütünümün kaçak yaný
......................ne de efkarlý dumanlanýyor
çayým memleket kokulu.
gecenin sessizliðine iþliyor
silaharýn ölümden muhabbetleri (!)
umurumda deðil. ben seni özlüyorum.
yastýðýmýn altýnda ondörtlüm,
üzerimde yýldýzlý gökyüzü
ve yüreðimde sancýsý sevdamýn.
damda, bir yanda serpiþtirilen isotlar,
bir yanda biz yatardýk serin
..............................gecelerinde köyümün.
ikimize eþit pay edilirdi sabahýn ýþýklarý.
yanmaya gelince, isot bir yanardý,
.........................................ben iki.
.............................................hatta üç...
þimdilerde öyle deðil artýk.
annem göndermezse isotu,
o sað, ben selamet
yaþar dururuz hasret ikliminde.
komþu köyde bir düðün var
zýlgýtlar yýldýzlardan süzülüyor adeta.
osman emminin koca kafalý karabaþý
ne de susmazmýþ..!
þu öksüre öksüre gelen motor da neyin nesi?
bir aðýt mý duyuyorum ne..?
ne..? "þehitler ölm..."
eyvah... desene yine þehit var..!
...
gülen dünya, aðlayan dünya.
sözün özü: yalan dünya.
k.t.