Hep olduðu gibi yine elimdesin Sevgili kalemim Tutuyorum öylecene elimde Bakýp duruyorum sana Yazamýyordum.
Nedenini düþündüm Ve tavrým halim Hüzün hep hüzün Hep üzmeye var mýydý yüzüm Bundandý iþte yazamamam Ben artýk neþelerden Bahis etmek istiyordum.
Güzel bir Türk Sanat Musikisi Naðmeleri dökülüyordu dudaklarýmdan ’Sen neþeden haber ver’ ’Derdi herkes biliyor’ Ne güzel naðmelerdi Ne doðru sözlerdi bunlar.
Sevgil Ýstanbul Þu anda aklýmda sen Ýyi ve sað olursam Bekle yakýnda beni Tez zamanda sendeyim ben Hüzünleri savarýz beraber Kalemim aþktan bahseder Hüzün beni terk eder.
Beklerim, Gel Annem Gel !... Özlem giderelim Bir vapur sefasýnda Bir de Eyüp Sultan’a Dua.. Piyerloti de çay molasý Ardýndan teleferik heyacaný Resimler çekeriz senin O gülen gözlerinde inan Kalmaz hüznün hatýrasý... Gel Annem Gel !... Beklerim................hüzünlüþarkým